Soms lijkt het simpel, maar blijkt het toch ingewikkeld en teleurstellend. Dit is daarvan een voorbeeld.
Wat ik vond in het archief. Een concreet ontwerp voor een raam, met niet mis te verstane tekst. De figuur, Maria met kind, wordt de ‘Kempische Lieve vrouw ‘ genoemd. Beide locaties in Bladel en Eersel, staan afgebeeld en worden met naam genoemd. Bovendien zitten er kaarten in het archief van beide locaties: appeltje, eitje. Even Bladel en Eersel bellen, vragen om een foto, klaar.
De praktijk bleek anders.
In de Petrus Bandenkerk in Bladel is geen raam van Piet Clijsen te vinden, wist de pastoor. Een ambtenaar bekend met de situatie meldde dat er ook geen staat in de Mariakapel in Eersel.
Waar is het dan wel? Op de achterkant van de kaart staat immers de aantekening: 25 juni klaar. Dat impliceert een opdracht.
Gelukkig kreeg ik een tip om de heemkundekring De Acht Zaligheden te vragen. Op grond van een vage herinnering adviseerden die om het Kempenmuseum te vragen en zo geschiedde. Helaas konden die ons ook niet helpen. Gelet op de vage herinnering vermoed ik dat het raam op enig moment is gesneuveld en weggegooid. Een typisch voorbeeld van een Verloren raam.