Sinds begin vorig jaar leven we met de strenge regels die horen bij de corona pandemie die ons teistert. Omdat elk nadeel ook een voordeel heeft werden we blij verrast door onverwachte aandacht voor een belangrijk raam van Piet Clijsen over een pokkenepidemie, die in mei 1951 in Tilburg heerste; zwarte pokken om precies te zijn, dodelijk als wat.
Zoals ook nu was de bevolking dankbaar.
Toestanden waren het, met dagelijks berichten in alle media over besmettingen en allerlei ons nu bekende statistieken.
De stad werd terstond afgesloten en in 10 dagen werd de hele 100.000-koppige bevolking van Tilburg gevaccineerd. Binnen enkele weken was de ziekte zodanig onder controle dat met een geldig pokkenbriefje het openbare leven weer kon worden geopend: 30 mei was Tilburg officieel pokkenvrij. De twee dodelijke slachtoffers zijn in een loden kist begraven, om zeker te zijn.
De Tilburgse bevolking was dusdanig dankbaar dat ze geld inzamelden voor een gebrandschilderd raam om daaraan voor altijd herinnerd te worden. De tekst in het banier onderaan luidt dan ook:
’De bevolking van Tilburg aan de bestrijders der pokkenepidemie
Mei 1951’ .
Daarnaast twee panelen die laten zien hoe de bestrijding eraan toeging.
In het midden zit Job met links en rechts ernaast symbolische voorstellingen van ‘eendracht’ en ‘naastenliefde’.
In het bovenste deel, een verbeelding van het verslagen pokkenmonster door de ridder (waakzaamheid) én de zorg (geneeskundige dienst), voor de torens van Tilburg (bestuur) én enkele belangrijke Tilburgse kerken (geloof): de Heuvelse kerk met de toenmalige Oude Linde (links), de Heikese kerk én het Paleis Raadhuis (rechts). Erboven een tekst uit het bijbelboek Job:
‘Was uw godvrezendheid niet uw vertrouwen’.
Via verschillende kanalen ontvingen we afgelopen jaar plots berichten over een actie in Tilburg m.b.t. de corona epidemie, die in relatie werd gebracht met het herinneringsraam van Piet Clijsen.
Al heel snel na het uitbreken van de corona-pandemie bracht het raam van Piet Clijsen mensen op het idee voor een zogenaamd Dankraam. De ambitie is om met het Dankraam te laten zien hoe Tilburg de pandemie is doorgekomen. Omdat het ‘raam’ allerlei toepassingen krijgt waaronder een digitale, wordt zelfs een speciale tune gecomponeerd.
Blijkbaar zijn Tilburgers dankbare mensen. Bovendien blijkt deze manier van dankbaarheid te werken, tot ons groot plezier.
